๑–«នាទីទស្សនៈខ្ញុំ» របស់អ្នកគ្រូសូផានីបៃនៃក្រុង Norwalk, CA
សម័យ «ឃ្លោកលិចអំបែងអណ្ដែត» របស់ខ្មែរក្រហមគឺ បន្ទាបបន្ថោកកម្ចាត់ចោលនូវស្រទាប់អភិជន​​អ្នកចេះដឹង​និងអ្នកចេះគិតដោយលើកស្ទួយបន្តុបវណ្ណៈអធន ឲ្យកាន់កាប់តំណែងជាកម្មាភិបាល​ឬមេដឹកនាំរបស់សហគមន៍។
«នាទីសៀវភៅខ្មែរ» រឿង «ជីវិតកូនថ្លៃ កូនត្រូវតែរស់» (“Stay Alive, My Son” ឬ “Tu Vivras, Mon Fils”) ស្នាដៃនិពន្ធផ្អែកលើជីវិតពិតរបស់លោក ពិន យ៉ាថៃ​​និងអានបញ្ចូលសម្លេងដោយលោកវីរៈ វ៉ារ៉ានី​នៃក្រុមព្រះសុរិយា។
វគ្គទី ๕๕ «ទេវតាជួយអោយខ្ញុំរត់រួចពីជំរុំខ្មែរក្រហម ក្រោមតំណក់ភ្លៀងរាប់លានគ្រាប់» ។
«នាទីតន្ត្រីប្រចាំថ្ងៃ្ង»
សូមជូនចម្រៀងមនោសញ្ចេតនាមួយបទឈ្មោះ «រាត្រីសួស្ដី អូនសម្លាញ់» ច្រៀង ដោយ ដួង វីរៈ សិទ្ធ។
«នាទីពីនេះពីនោះ» 
សម្ដេចធុលនិងសត្រូវនយោបាយកាលពីទសវត្សឆ្នាំ ๑๙๕๐-๖๐ មានសឺងង៉ុកថាញ់ ដាបឈួន សមសារី និងខ្មែរអ្នកប្រជាធិបតេយ្យជាច្រើនដែលត្រូវយកទៅបាញ់ចោលនៅពេជ្រនិល។
លោកអ៊ូ​ជានអ៊ី ជូនពរឆ្នាំថ្មី ឆ្នាំរោងឆស័ក ដល់ខ្មែរល្អទាំងឡាយទាំងពួង៕